“İstanbul’un Münibüsleri”

İSTANBUL’UN MİNİBÜSLERİ

Erkenden kalkılır işe gitmeye,

Vakit kalmaz eve veda etmeye,

Bu çilenin niyeti yok bitmeye,

Ah şu İstanbul’un minibüsleri.

********

Durak tıklım tıklım, geçin sıraya,

Mukayyet ol cebindeki paraya,

Şu uyanık yine girdi araya,

Ah şu İstanbul’un minibüsleri.

********

İşe gitmek için bu kadar  çaba,

Gelenlerde boş yer var mıacaba?

Çektiğimiz çile gelmez hesaba,

Ah şu İstanbul’un minibüsleri.

********

Çok şükür ki, binebildik birine,

Selam verdik koltukların kirine,

Hemen konsam şu inenin yerine,

Ah şu İstanbul’un minibüsleri.

********

“Az sıkışın” diyor bıçkın muavin,

Şikayet yok, bindiğine bin sevin,

Burası minibüs, değil ki evin,

Ah şu İstanbul’un minibüsleri.

********

Yanımda bir sarhoş, akşamdan kalmış,

Dört yana sarımsak kokusu salmış,

Kafa öne düşmüş, rüyaya dalmış,

Ah şu İstanbul’un minibüsleri.

********

Para bütün ise, gelmez gerisi,

Karışır ceplerin öte berisi,

Kâh memuru biner, kâh serserisi,

Ah şu İstanbul’un minibüsleri.

********

Çevirme var, çökün, polis görmesin,

Kaptanım boş yere ceza vermesin,

Sıkışın,  araya şeytan girmesin,

Ah şu İstanbul’un minibüsleri.

********

Ya Orhan ya Müslüm, başkasıolmaz,

Arabesk dinleyen gül bile solmaz (!)

Kaptanım müziksiz kafayıbulmaz,

Ah şu İstanbul’un minibüsleri.

********

Bir sabah, bir akşam, ömür törpüsü,

Bir de tıkanırsa Boğaz Köprüsü,

İşe geç kalmaksa, çilenin süsü,

Ah şu İstanbul’un minibüsleri.

********

Minibüs, geçilmez çile denizi,

Genç yaşta sarartır beti benizi,

Ben kurtuldum, Allah kurtarsın sizi,

Ah şu İstanbul’un minibüsleri…