Yolculuk Hali

Kerim, Vehhab; Rahim Tevvab; Arif, Cebbar olan Rabbimin adıyla. 

Temennim Allah katında şereflendirilmiş olsun duam, mübarek kılınsın Efendimizin duası gibi. Sayısı çok olsun bu şükürlerin ve Rahmetin şanına layık olsun. Temennim Rızay-ı İlahi olsun, O’ nun katında kabul buyrulsun. Ey kullarına karşı muhabbeti çok olan. Sen’ i hamd ederek tenzih ediyorum. 

Yolculuk her zaman düşündüm onu; 

İçimde bu azgın davet ve ne demek? 

Oraya, nemdeyse güneşin sonu, 

Uçmak, kayıp gitmek, kaçıp dönmemek. 

Necip Fazıl Kısakürek’in ‘Yolculuk’ adlı şiirini her okuduğumda farklı anlamlar yükler hayatıma. Bazen özlem olur, bazen kavuşmak. Bazen acı olur, bazen kaygı…  

Öyledir ki yol denilince neredeyse herkesin aklına kavuşmak gelir. Anaya, babaya, evlada, sevdaya ve en güzeli de gerçek aşk olan Allah’ a.  

Yol denilince her türlü aşk gelir insanın aklına ve aşkla kavuşmak gelir. 

Yol denilince biraz zahmet, biraz hasret ama bolca heyecan gelir aklıma. 

 ‘Zaman kısa, ben yorgunum, yol uzun’ derken Abdurrahim KARAKOÇ, ne güzel anlatır zaman kavramının önemini. Koca bir yol, koca bir ömür ama kısa bir hayat hikayesini.  

 ‘Ayaklar, kalbin gittiği yere gider’ der bir Afgan atasözü.  Kalp nerede atarsa ayaklar o yola girer. Kalp nerede bulursa sevdayı, ayaklar çile değil mükafat görür adeta o yolda. Şimdi yaptığımız yolculukları düşünelim. Girdiğimiz yolu, aştığımız dağ bayırı… 

Yol halini en iyi anlayanlardanım sanırım. Memleketimden ayrılalı 15 yıl oluyor neredeyse. Hala memleketime her gidişimde yol heyecanını sonuna kadar yaşar ve çabuk bitmemesini temenni ederim. Yol boyu dağlarla, denizlerle, taşlarla, ağaçlarla bazen tanımadığım insanlarla uzaktan uzağa konuşur, dertleşirim kendi lisanımca. Anlamalarını beklemem ya da cevap vermelerini. Çünkü bilirim ki, insan kendi sorularını en iyi kendi cevaplar, en iyi münakaşayı kendi muhasebesiyle kurar ve aldığı cevaplar vicdanına hiç yalan söylemez.  

Yol hali. Kavuşmak kadar ayrılık da kalp atışımı değiştirir her zaman. Kulağımda hissederim acı çektiğini kalbimin. Bu yüzdendir pek sevmem ayrılıkları ölüm harici. Yol hüznünü ilk defa, babaannemden ayrıldığımda, parlayan gözlerinde görmüştüm. Varlığına doyamadığı evladını, benim gözlerimde arardı sanki. Kokusunu hala hatırlarım, mis kokulu gül suyundan. Hala gittiğimde onu bulacakmışım gibi gelir bana , pamuk ellerini öpecekmişim sanki. Ölümün ayrılık değil, kavuşmak olduğunu babaannemi toprağa verdiğimde anlamıştım. Ki kavuşmak güzel olmasaydı, Mevlana Şeb- i Arus der miydi ölüm gecesine ?. Ya Süleyman Çelebi, Peygamber aşkı olmasaydı ‘Mevlid’ i yazabilir miydi? Kurtuluş sebebi olan Hz. Peygamber olmasaydı, Ulu Camii kubbesinden başlayan aşkı Mekke’ ye, Medine’ ye götürebilir miydi onu?  

Efendimizin Hadis- i Şerif-i’ ne mazhar olabilmek için dahi bol bol seyahat edilmeli bence. ‘ Seyahat eden sıhhat bulur’. En kutsal seyahat Allah’ ın mübarek kıldığı topraklara gitmekle olur elbet. Yolculuğun en güzel anı kavuşmaksa, yolun da en güzel sonu O’ na varmaktır. 

Son olarak yolculuğa çıkmayı sakın ihmal etmeyin. Birde yola çıkmadan yanınıza, heybenizi dolduracak bolca azığın yanında, ruhumuzu doyuracak muhabbet, mağrifet, tevekkül, telezzüz almayı da unutmayın olur mu? 

 İy gözüm nur- i ciger köşem benim 

Dosta girmek oldu endişem benim. (Gönenli Yahya Bahşi). 

Gönenli Yahya Bahşi’ nin de dediği gibi tek derdimiz Allah’ a kavuşmak, tek çaresiz sevdamız O olsun. Peygamberimiz komşumuz olsun dostlar. Şimdilik hoşçakalın. 

Kader ÇOLAK

1  |  1

kader-colak-yolculuk-hali-