Titreyen Bahar
TİTREYEN BAHAR
Felek, vuslat bağına hicran gülü dikse de,
Ömrün umut dalları, yaprağını dökse de,
Karanlık yollar beni, kendisine çekse de,
Her karakış bağrında, titreyen bir bahar var.
Fal tut papatyalardan, belki, diyor bu gönlüm,
Çıkıp gelirsen bir gün, yeşerir hasret çölüm,
İnsaf eyler halime, kader eylemez zulüm,
Her karakış bağrında, titreyen bir bahar var.
Yaralı şahin gibi, suya hasret kalmışım,
Gözlerim gözlerinde, hayallere dalmışım,
Yüreğimi umutlar diyarına salmışım,
Her karakış bağrında, titreyen bir bahar var.
Umut, garip bir kandil, hasretin karasında,
Çırpınır gönül kuşum, varla yok arasında,
Yâr eli merhem olur, yüreğin yarasında,
Her karakış bağrında, titreyen bir bahar var.
Çöllerde buz kestirip, kutupta kavursalar,
Gülümü harman edip, rüzgarda savursalar,
Hasrete sürgün edip, umutları vursalar,
Her karakış bağrında, titreyen bir bahar var.
Zalim kader, saati ayrılığa kursa da,
Sam yelleri savurup, çölden çöle vursa da,
Elvedanın kurşunu can evimi sorsa da,
Her karakış bağrında titreyen bir bahar var.
İbrahim AÇILAN