Doğançay Çınarları
DOĞANÇAY ÇINARLARI
Doğançay Çınarları
Bilemem, hangi zaman, hangi kutlu el dikmiş,
Ne muhteşem heybettir Doğançay çınarları.
Kimi göğe uzanmış, kimi boynunu bükmüş,
Maziyle muhabbettir Doğançay çınarları.
*****
Bahar, umut rengidir, yeşillenir yapraklar,
Hazan, veda demidir, kucak açar topraklar,
Dalların matemine eşlik eder ırmaklar,
Bir soylu asalettir Doğançay çınarları.
*****
Hüzünlü sokakları huzur verir gölgesi,
Fısıldaşır yapraklar, hüzzam kokar nağmesi,
Rüzgârı can titretir, sanki mazi busesi,
Doyulmayan hasrettir Doğançay çınarları.
*****
Sakarya hıçkırırken, nazlı çağlar şelâle,
Anılar eşlik eder gönüldeki melâle,
Hilâl, dal uçlarında sanki altın bir lâle,
Râm eden azamettir Doğançay çınarları.
*****
Serin, gölgeli yollar âşıklar seyrangâhı,
Başlar vakt-i hazanda yaprakların semahı,
Ve gelir beyaz ölüm, duymaz dildeki âhı,
Anlayana hikmettir Doğançay çınarları.
*****
Eyvah, e eski demler geçip giden bulutmuş,
Tarih kokan gövdeler kurumaya yüz tutmuş,
Sanki lâl olmuş diller, göz, görmeyi unutmuş,
Ne hazin bir ibrettir Doğançay çınarları.
İbrahim ÇILAN