Boynu Bükük Karanfil..
BOYNU BÜKÜK KARANFİL
Boynu Bükük Karanfil..
Bu bahar gelmedi mi, her bahar gelen kuşlar,
Umuda yolculuğun, hangi mevsimde başlar,
Nisan yağmuru mudur gözünden akan yaşlar,
Seni kimler ağlattı, boynu bükük karanfil.
Ne beyazın, ne alın, goncalanıp açmadı,
Kokun, düşüp rüzgâra, yâr iline uçmadı,
Sevda yüklü kervanlar, bu diyardan geçmedi,
Yolu kimler bağlattı, boynu bükük karanfil.
Felek, sana mı attı hasret denen taşları ,
Kaf Dağı ardına mı göçtü umut kuşları,
Hasret ile inleyip, döktüğün göz yaşları,
Yürekleri dağlattı, boynu bükük karanfil.
Kem talih bir gün olsun güldürmedi yüzünü,
Deli çaylar söndürmez yürekteki közünü,
Garip halin coşturup ozanların sözünü,
Pınar gibi çağlattı, boynu bükük karanfil.
Gülmeyecek mi yüzün, çilelerin az mıdır,
Kızarıp boyun bükmen, aşığına naz mıdır,
Bilmem, yoksa Mevlâ’ya Yunus’ça niyaz mıdır,
Sana kim, ne söyletti, boynu bükük karanfil.