Biz ki Aşk’a Aşığız.

BIZ KI ASKA ASIGIZ

Isteyen meczup desin, dileyen tutsun tasa,

Küskünüz baharlara, yazımız dönmüs kısa,

Vermeyiz gönlümüzü ahu göz, kalem kasa,

Mecnunlara yoldaşız, çöllerde divaneyiz,

Biz ki aşka aşığız, vefaya pervaneyiz.

Ferhat’ın dağ yerine deldigi bagrımızdır,

Bülbülleri râm eden dildeki çağrımızdır,

Ta ezelden inleyen, kâlpteki agrımızdır.

Ömür denen sarayda metruk bir viraneyiz,

Biz ki aska aşığız, vefaya pervaneyiz.

Ney midir su bagrımız, neden dinmez nâlesi,

Kaç mehtab ısıtır sevdamızın hâlesi,

Âlemi sermest eder ehl-i ask piyalesi.

Pîrin bâde sundugu bir kutlu meyhaneyiz,

Biz ki aska aşığız, vefaya pervaneyiz.

Bin direge bin bayrak etsinler derimizi,

Ask yoluna ezelden koymusuz serimizi,

Dost yolunda türabız, seçmisiz yerimizi.

Sonumuz kutlu menzil, dünyada bahaneyiz,

Biz ki aska aşığız, vefaya pervaneyiz.

Kuyuyu saray bilmek töredir kutlu askta,

Yalnız. dost mihman olur gönlümüzdeki köskte,

” Esselâh” son kelâmdır özledigimiz meskte.

Cânâna cân asının sunuldugu haneyiz,

Biz ki aska aşığız, vefaya pervaneyiz.

I. AÇILAN