Özümüz Bizim
ÖZÜMÜZ BİZİM
Özümüz Bizim
Sormayın ey erenler, nereyedir bu gidiş,
Cânânın diyârına dönmüş yüzümüz bizim.
Vuslata vesiledir âleme veda ediş,
Sevdanın ummanına düşmüş özümüz bizim.
Varda yokluk melâli sarınca bu serkeşi,
Zindan saydık mehtabı, gece bildik güneşi,
Düşeli gönlümüze kutlu sevda ateşi,
Goncanın yaprağında tüter közümüz bizim.
Niyaz ettik çağlayıp sahralara akmayı,
Düstur kıldık benliğe, iner iken çıkmayı,
Gönül, kutlu emanet, istemeyiz yıkmayı,
Yesevî ocağında yunmuş sözümüz bizim.
Murat değil Leylâ’nın saçlarının karası,
Mürşid derman olmazsa, kanar gönül yarası,
Bir ömürlük yol imiş cânla cânân arası,
Yükümüz doğru odun, dağdır düzümüz bizim.
Bir Yorum Yazın
Ziyaretçi Yorumları - 0 Yorum