Konserlerle, şenliklerle bir 17 Ağustos geçirdik

Evlerimiz mezar olmuştu. 
Enkaz altında kalan canlarımızdı. 
O çaresizlik içinde “asrın felaketi” dendi o büyük yıkıma… 
İlk yıllar “Unutmadık, unutturmayacağız” diye haykırdık. 
Sonra yavaş yavaş hepimize unutturmaya başladılar. 
Önceki gün bu kentin Büyükşehir Belediye Başkanı itiraf etti;
“Biz depremi unutturmaya çalışıyoruz, yeni binalar inşa ediyoruz. Her sene aynı şeyleri yapıp, eskiye dönme taraftarı değiliz.”
Dün gece felaketin yıl dönümüydü. 
Ve o asrın felaketini büyük acılarla yaşayan Sakarya’da iki ilçe belediyemizin konseri vardı. 
Sapanca Belediyesi ve Söğütlü Belediyesi bula bula konser için dün geceyi bulmuşlardı. 
Ve Sakaryalılar tam da Büyükşehir Belediye Başkanı’nın istediği gibi doyasıya eğlendiler. 
Tüm bunlar yetmedi. 
Büyükşehir Belediyesi de bugün Yenikent’te Çocuk Şenliği düzenliyor. 
Büyükşehir’den yapılan açıklamayla Yenikent Park’ta düzenlenecek şenliğe aileler ve çocuklar davet edildi. 
Deprem acısını en fazla yaşayan aileler ve çocukları bugün nasıl şenlik kutlarlar? 
Allah aşkına bu nedir ya? 
Dalga mı geçiyorsunuz insanlarla? 
İsyan ediyorum…
Ancak sesim yeterince çıkmıyor… 
Duyulmuyor sesim… 
Enkaz altındakilerle iletişim sembolü olan “Sesimi duyan var mı?” sorusuyla haykırmak istiyorum… 
Anlamıyorum…
Anlayamıyorum… 
Bu şehir nasıl bir şehir? 
Nasıl insanlar yaşıyor bu kentte? 
Kimler yönetiyor bu kenti? 
Ne oldu bize? 
Nasıl uyuttular bizi? 
Nasıl unutturdular bize? 
Konserler, şenliklerle bir felaketin yıl dönümündeyiz… 
Koca 14 yıl olmuş… 
Gelecek yıl 15 yıl olacak… 
Nasıl bir anlayıştır bu? 
Sizin hiç mi ölüye saygınız yok? 
Ya biz sessizler? 
Biz bu saygısızlıklara sessiz, tepkisiz kalarak ortak olmuyor muyuz? 
Anlamıyorum… 
Anlayamıyorum… 
İsyan ediyorum… 
Duyulmuyor sesim… 
Yazıklar olsun, hepimize… 
Konserlerle, şenliklerle bir 17 Ağustos geçirdik… 
Yazıklar olsun… 
Yazıklar olsun… 
Yazıklar olsun…
Hepimize…