Gazeteci Cinal’dan “Azığımız ‘ soğan-ekmek’ olsa bile!….

Belçika’da yaşayan Sakarya’lı Gazeteci Yazar Yusuf Cinal tatil için geldiği Sakarya’da kendi memleketini yazdı. Cinal yazısında Geyve Alifuatpaşa İlhan Tan tesisleri içinde yöneticisinden, şef garsonuna, bal kabağından, lahmacununa kadar methiyeler yazdı.

İşte O Yazı

Azığımız ‘ soğan-ekmek’ olsa bile!….

Sevgili okurlar,
Bu defa sizlere, Belçika’dan değil, yani başkent Brüksel’den değil, Sakarya’dan, Adapazarı, Mithatpaşa Mahallesi’ndeki evimden yazıyorum..
Diyeceksiniz ki, ne fark eder?
Sizi bilmem ama, çok şey fark eder!
Bir kere insanın doğup büyüdüğü memleketinden, okurlarına seslenmesi, onlarla hem-dem olması kadar güzel ne ola ki?
İşte Karasu’dan okul ve çocukluk arkadaşım Hasan Bilmiş sorar?
-Yusuf Neredesin, iyi misin?
Çok haklı, ikinci adresim olarak kabul ettiğim, Karasu’ya daha geçemedim.. Mavi, pardon Karadeniz’in köpüklü dalgalarına, martılarına, sandallarına, kumsalında yürüyüşte olan dostlara ‘merhaba’ diyemedim!
Şöyle soluklanıp, Sakarya’nın vuslata eriştiği, yani Karadeniz ile kucaklaştığı Yenimahalle’de bir küçük balıkçı restoranda, balık sofrası kurma fırsatı olmadı!..
Ama buna mukabil, Adapazarı’ndaki dostları tek, tek ziyaret etme imkanı kadar, güzel ne ola?
Mesela sevgili gazeteci, yazar dostum Fahri Tuna ile, Kosova dönüşü, şöyle doya, doya kucaklaştık..
Kucaklaştık ne kelime, Çark Mesire’de, bir gönül adamı, bir gönül dostu, sabrı ve güzelliği kendine ilke edinmiş bir aksakal Rahmi Sak ve arkadaşlarının sohbetinde bulunduk..
Yine orada dost insan, Sakarya’nın bir fikir ve kültür adamı Şadi Taniş ustanın sıcak karşılamasını matuf olmak ne güzel!
Dahası da var, bu güzel sohbete iştirak eden Yenisakarya Gazetesi Genel Yayın Yönetmeni Zeki Aydıntepe ustamızın iştiraki ve takılmalar, gülüşmeler bir kenara itilir mi?
Baba Hakan Sezer’in destekleyen gülüşleri, arka çıkışları olmazsa, biz öyle Brüksel’i, Brüksel’de yaşayan Türkleri, yurtdışındaki ‘Evet’i, Hayır’ı böyle rahatça anlatabilir miydik!?
Espri bir yana sevgili Fahri Tuna’nın, taa Priştine’den getirdiği tatlılara ne demeli?
Hani büyükler der ya, ağız tadı ile konuşmak, buluşmak, sohbette olmak ne güzel!
Çark Mesire’de bir başka atmosferi teneffüs etmek, gerçekten nasip işi..
Buraya ikinci gelişim desem yalan olmaz..
İlk sefer sevgili gazeteci dostum Şaban Mergül ile buraya adım atmıştım..
Sevgili Ömer Yaşarlı sohbet unutulur mu?
Hana şair der ya, ‘burada bir başka güzellik ve letafet var’ diye!..
Yaşamak, hissetmek, anlamak ve bulunmak gerek..
Ülke meseleleri yanında, yaşamdan sohbet, yaşanılan topraklara kafa yormak, sorunları dert edinmek, çözümler aramak ne güzel!
Hele de geçmişe dönmek, sevdiklerimizi, kaybettiklerimizi dua ile anmak ne güzel!
Sevgili okurlar,
İşte memleketten, Adapazarı’ndan, karlı dağlar eteğindeki Sakarya ovasından ilk izlenimler bunlar..
Adapazarı’nda masmavi gök altında, altın sarısı güneş ışığı altında bulvarda, Adapazarı Çark Çaddesi’nde ‘Ada Fikir Kulübü’ndeyim..
Bahçesinde Sakaryalı gençler, 23 Nisan coşkusunu ertelemiş olan engelli çocuklar için hazırlıkta..
Gençlerin bu çabası ve heyecanı ne güzel!
Bir Adapazarı sabahında Sevgili Fahri Tuna, Şadi Tanış, Rahmi Sak, Çetin Öztürk, Mustafa Topkara, Beytullah Önce ile birlikteyiz..
Çaylar elbette şirketten..
Demli mi, demli..
Sohbetin güzeli, bu dost meclislerinde edilir..
Söz açılır; Balkanlardan, Rumeli’den, Brüksel’den..
Ah bu gidip-gelmeler..
Hasret ötelemeler..
Dostlara özlemdir buluşmalar, sözler, takılmacalar, gülüşmeler…
Semaver’de çay demlenir, Sait Faik Abasıyanık hikayeleri gelir aklımıza..
Bir ümmi Halk Ozanı Deryami’den söz aılır, Yoksul Derviş ile söz taa Türk Halk Müziği sanatçısı Kuba’t’a ulaşır..
Gurbette geçen 32 yılı bir çırpıda anlatmak olur mu?
Daha yazacaklarımız var elbette..
Daha konuşacaklarımız..
Bulvar karşısında Çek İşhanı’nda kitaplar, gazeteler arasında bir muharrir Abdullah Çelik Hoca!
Uğramak, elini öpmek gerek..
Hal, hatır sormak gerek..
Düne dair ne varsa, bugüne taşımak gerek..
‘Bu kitabın içinde Şaban Mergül var mı’ diyen sese kulak vermek gerek..
Bir Adapazarı akşamındaki söyleşide ne konuşulur ki?
Kıyısından köşesinden gurbet ve sonra yaşam kesitleri, ihtiraslar, kaygılar ve haksız rekabetler, küslükler, alınganlıklar..
Ve bir çalışkan adam Cemalettin Kılnaz ile Alifutpaşa’ya yol alışlar..
İlhan Tan Tesislerinde genç bir yönetici, genç bir akademisyen Mutlu Yıldız..
30 Çeşit ürünü ile Sakarya’ya öncü olan Tuna Tan ve ekibinin sunumları..
Kömür madeni gibi Adapazarı beyaz bal kabağı..
Bilmem kaç çeşit lokumu yapıldı?..
Sakarya’ya artı değer katışlar bir irdelense…
Şimdi sofralarda, çorbası, böreği, tatlısı ve son olarak lahmacunu..
Remzi Tan ustanın mutfağından,Türkiye geneline sunulan lezzetler,tatlar bunlar..
Hele de yıllara meydan okuyan şef garson Adem Altıntaş’ın sabırlı, itinalı, sevecan sunumları..
Gecenin tonları düşmüş karşı Taraklı ve Geyve dağları üstüne…
Bize, aha şu yıldızlar göz kırpıyor,taa gecenin karanlıklarından…
Sessiz ve derinden akıyor Sakarya Nehri..
Karanlığı yırtan sesi ile geçen şu hızlı tren..
Mola vermek, lezzeti fark etmek, tatmak gerek burada..
Bir dem uğradığımız Akyazı’daki sohbetler..
Sevgili Emin Üstün’ün matbaasında buluşmalar..
Eski öğrencim, Belediye Başkanı Yaşar Yazıcı, Cevdet Akbaş, Balıkçı Hüseyin Akbaş ve diğer dostlar ile bir çay içimi sohbetler..
Ve Belediye Başkanı Hasan Akcan’a telefondan seslenişler..
Memleketim Sakarya’dayım..
Burada ne güzeldir, sohbetler, lezzetler, bir çay içimi bitmeyecek arkadaşlıklar..
Yeşil ile siyahın harman olduğu, yeni dostlukların, hısımlıkların pekiştirildiği düğünlerimize tanıklık edeceğiz..
Serde ‘gazetecilik’ var ya, yine yazıp, çizip eleştireceğiz..
Haberdar edeceğiz, bilgilendireceğiz..
Bilgiçlikleri bir kenara itip, güzelliklerde buluşacağız..
‘Sen’, ‘ Ben’ yerine ‘ Biz’lerde buluşacağız..
Memleketimin bu güzel yüzü ile yeniden tanışacağız..
Asıl olan, memleketin bu güzel yüzüdür..
Azığımız,’soğan, ekmek’ olsa bile, ‘taş yerinde ağırdır’ diyen dostun söylediği gibi, vatanda birlik içinde yaşamaya devam edeceğiz..
Ve bir türkü tutturup, hayatın keyfine bakacağız..