Doğançay’ın Çınarları Ölürken

Doğançay’ın çınarları ölürken

13 Haziran’da, benim gözlerimle,
Yıldırım’ın mercekleriyle, ilk kez gittik Doğançay’a.
İstasyonun tümüyle ‘metruk’ hâle geldiğini o gün öğrendim :
Hiçbir tren uğramıyordu Doğançay’a artık;
Çınarlarsa, tam yaz başı doluluklarındaydılar
Herşey anlamına uygundu, yani…
Şair Oruç Aruoba Dağançay’ın Çınarları adlı şiir kitabında böyle anlatmıştı o çınarları.
Evet yine Haziran’dayız.
Aruoba ile aynı günlerde Doğançay’a giden Geyve Muhabirimiz Namık Cihan gördüğü manzara karşısında dehşete düştü.
Yaz başı yemyeşil olması gereken çınarlar kurumuştu.
Tepe dallarında çok küçük küçük yeşil yapraklar küçük de olsa çıkmayan candan umut kesilmez misali bir umut vermişti.
Namık Hoca hemen gerekli temasları kurdu.
Köylülerle konuştu.
Doğançay Orman İşletme yetkilileriyle konuştu. 
Orman Bölge Müdürlüğü’yle konuştu.
Ancak ağaçların neden kuruduğuyla, neden bu hale geldiğiyle ilgili kimsenin net bir bilgisi yoktu.
Köylülerin çeşitli iddiaları vardı o kadar.,

1-Yapılan HES ile Sakarya Nehrinin su seviyesi yükseldi. Köklerine kadar ulaşan su köklerini çürütmüş olabilir.
2- HES ile yükselen Sakarya Nehrinin suyundaki kirlilik ağaçların köklerine ulaştı ve onlara zarar verdi, köklerinde ve gövdelerinde mantarlaşmalar oluştu.
3- YHT yapım çalışmaları yenileme çalışmaları sırasındaki toprak yapısının bozuldu.
4-YHT’nin yüksek gerilim hatları ağaçlar zarar verdi.

Bunlar köylülerin iddiaları.
Orman Bölge Müdürlülüğü ise gerçek nedeni bulmak için harekete geçti.
Orman Fakültelerine görüş sordu.
Sanırım bu konunun uzmanları gelip araştırma yapacaklar.
Bence çok acele etmeliler.
Ağaçların tepe dallarındaki küçük yapraklar hala bir umut olabileceğini gösteriyor.
Belki tam ölüm gerçekleşmeden yapılabilecek bir şeyler vardır.