Ben Gidiyorum Anne
BEN GİDİYORUM ANNE
Ben gidiyorum anne!
Göğsümde bıraktığın cennet kokuna sarılıp gidiyorum.
Sakın ağlama başucumda
Dökme cennet pınarından billur gözyaşlarını
Melek kanatlarıyla yıkanıp öyle gidiyorum anne.
Sakın düşünme halimi, ahvâlimi
Açıldı cennet kapıları önümde sonuna kadar
Hz. Hamza’nın mührünü göğsüme takıp öyle gidiyorum anne.
Üzülme sakın yavrum üşür diye
Ay yıldızlı bayrağa sarılıp gidiyorum anne.
Kahpe pusularda vurulup öldüm sanma sakın
Ardımda bin Mehmet’le dirilip öyle gidiyorum anne.
Gidiyorum dediğime bakma sakın
Vatan namustur terkedilmez
Tertibim, devrem yanında yine çarpışıp gidiyorum anne.
Vatan borcum bitti sanma sakın
Hainlere bu toprakları dar edip öyle gidiyorum anne.
Yalnız değilim ki şimdi
Peygamber yurdunda, istiklal şehitlerine komşu olmaya gidiyorum anne.
Helal etsin herkes hakkını
Alnımda kalan birkaç damla ter, avucumda al kanımla gidiyorum anne.
Ne seni, ne yâri, ne de evladımı
Cennet vatanımı sizlere emanet edip öyle gidiyorum anne.
Davut ÇANKAYA
Eskişehir / 20.01.2015 Çarşamba
[Tüm şehitlerimize ve şehit ailelerine dualarımızla ithaf olunur]