Annem;

Annem

Çocukken cenazelerden çok korkardım.
Büyüdük…
Korktuğum o acıları biz de yaşamaya başladık…
Önce babam, sonra canım ablam…
Şimdi de annem.
Annem hep dua ederdi…
“ Yatalak olmadan, akıl sağlığım yerindeyken, kimseye muhtaç olmadan…”
Duası kabul oldu…
İlerleyen yaşına rağmen ayaktaydı.
Kendi ihtiyaçlarını görüyordu.
Biraz keyifsizdi.
Hastaneye götürdüm…
Yatırdılar.
Tahliller, ultrason, tomografi derken bir hafta geçti.
Bayram sonrası nasıl bir tedaviye başlanacağına karar verilecekti.
Ama vücut yorgundu.
Yoğun bakıma alındı.
8 günlük yoğun bakım süreci sonrası kaybettik…
Hep içimizde bir umut…
Yoğun bakımdan servise, servisten eve çıkmasını umut ettik.
O kadar şeye dayanmıştı ki, buna da dayanacak gücü olacağını sandık…
O annesiz, babasız büyümüş, kardeşlerini de büyütmüştü.
Yetmedi…
Yokluk, yoksulluk içinde 6 çocuk büyüttü.
Yemedi, yedirdi derler ya…
Aynen öyle…

Babam da, annem de hayatlarını çocuklarına feda edenlerdi…
Düzce’den, Adapazarı’na göçtüklerinde sıfırdan yeniden bir yuva kurdular.
Babam, inşaatlarda ustalık yaparken annem de hiç boş durmadı.
Hem yevmiyeye gider, hem hayvan bakardı.
Peynir, yumurta satar ev bütçesine katkı verirdi.
Köydeki mevcut evimizi yaparken dereden kovayla kum taşırdı.
Fındık bahçemizdeki her ocakta onun fazlasıyla alın teri vardır.
Bize hep helalinden yedirdiler.
Analık, babalık öyle bir şey ki, bekarken gece eve geç gittiğim saatlerde babam da annem de hiç yatmadan beklerlerdi.
Senin yaşının hiç önemi yoktu, sen onların hiç büyümeyen çocuğuydun.
Sonraları köyden dönerken “ eve gidince telefonu çaldırın” der, bunu mutlaka birkaç kez de yinelerdi.
Ne kadar geç olursa olsun, döndüğümüzü bildirene kadar yatmadan beklerdi.
Kaybettikten sonra baktım artık, köydeki evden ayrılırken kimse böyle bir şey demiyor.
Evet, anladım ki artık ben de annesizim…
Annesizliğin ne zor olduğunu ben de gördüm…
Allah mekanını cennet etsin…

Not: Canım annem için bu mübarek günde bir Fatiha okursanız mutlu olurum.

Günün Sözü
Hiç unutulmayacak yüz, anne yüzüdür. Hz. Muhammed

1  |  1

sezai-matur-annem-